چگونه عکس هایی بدون Noise بگیریم

نویز عکس مشکلی است که هر عکاسی با آن سر و کار دارد. این نقاط رنگی یا تیره می توانند حتی بهترین عکس های گرفته شده را هم خراب کنند، و گاهی اوقات هم به نظر اجتناب  ناپذیر می رسند. اما برای رفع این مشکل چه باید کرد؟ مشکل این نویز ها را  شما می توانید با استفادهاز دوربین حل کنید و یا این که مشتاقید با استفاده از نرم افزار های Lightroom یا فوتوشاپ این کار را  انجام دهید. به هر حال روش های بسیاری برای از بین بردن این نویز ها وجود دارند.

با ایزو (ISO) پایین عکس بگیرید

هنگامی که حساسیت سنسور دوربین به نور فراتر از حد توانایی کنترل آن برود عکس ها دچار نویز می شوند. این اتفاق زمانی رخ می دهد که شما با تنظیمات ایزو (ISO) بالایی عکس بگیرید.

ISO حساسیت سنسور به نور را ارزیابی می کند. ISO به عنوان بخشی از “مثلث نوری” “exposure triangle” به همراه سرعت شاتر و گشودگی دیافراگم استفاده می شود که به شما این امکان را می دهند تا نور عکس ها را کنترل کنید. این بخش به عنوان مقدار ISO شناخته می شود، مثل ISO 100 و هر بار که این مقدار دو برابر شود، حساسیت نیز دو برابر می گردد. بنابراین در حالت ISO 1600 تا در ISO 100 چهار برابر بیشتر نور را جذب می کند.

عکس

دوربین های DSLR جدید و بدون آینه می توانند عکس هایی با نویز کمتر حتی تا ISO1600 بگیرند اما بالاتر از این مقدار کار عملا خراب می شود. دوربین هایی با سنسور کوچک و تلفن های هوشمند ممکن است در ISO 400 و فراتر از آن نویز ها را نشان دهند. برای گرفتن عکس های شارپ، همیشه ISO را در پایین ترین حد ممکن قرار دهید. این کار در فضایی با نور کافی آسان است. در حالی که در محیط های کم نور نخست سرعت شاتر را پایین آورده و بعد گشودگی دیافراگم را افزایش دهید.

همچنین اگر بر روی حالت ISO خودکار عکاسی می کنید، حواستان به تنظیماتی که دوربین انتخاب می کند باشد. بسیاری از دوربین ها اجازه می دهند حتی درحالت خودکار بالاترین حد ISO را تنظیم کنید، پس به این نکته توجه داشته باشید.

از لنز های سریعتری استفاده کنید

همانطور که اشاره کردیم، تنظیم کردن لنز بر روی گشودگی دیافراگم بزرگتر روش خوبی برای پایین نگه داشتن ISO است. گشودگی دیافراگم (aperture) سوراخی در پشت لنز است که نور ورودی به سنسور را کنترل می کند. گشودگی دیافراگم بزرگتر، با عدد f کوچکتری نشان داده می شود و مقدار نور ورودی را افزایش می دهد..

عکس

تمام لنز ها بالاترین گشودگی دیافراگم را در اختیار شما قرار می دهند. بنابراین تعویض کردن آن با یک لنز بزرگ تر (معمولا به عنوان لنز سریعتر شناخته می شوند ) بسیار سودمند تر خواهد بود. برای مثال، لنز با کیفیتی با گشودگی دیافراگم f/1.8 دو برابر بیشتر از لنزی با گشودگی f/3.5 نور را جذب می کند. این کار همانند جابه جایی از ISO 1600 به ISO 400 می باشد.

البته قطعا خرید یک لنز جدید راه حلی گران قیمت برای حل این مشکل است. اما اگر معمولا در شرایط نوری ضعیف عکس برداری می کنید این سرمایه گذاری می تواند ارزشش را داشته باشد.

کاهش دهنده ی نویز (Noise) داخلی دوربین

نرم افزار تمام دوربین ها معمولا کاهش دهنده ی نویز داخلی را همراه خود دارند. زمانی که در حالت JPEG عکس برداری می کنید این تنظیمات اعمال می شوند، اما هرگز در حالت RAW چنین اتفاقی نمی افتد. منطق حکم می کند که همیشه این تنظیمات را فعال داشته باشید و بر روی حداکثر قرار دهید تا عکس ها را از هر گونه نویز خالی کنید.

عکس

اما صبر کنید!

کاهش دهنده ی نویز داخلی دوربین می تواند بیشتر ابزاری کند کننده باشد. این ابزار با صاف کردن عکس ها برای ترکیب شدن با نویزعمل کند. اما می تواند جزئیات کوچک را نیز صاف کند و یا پوسته ای غیر واقعی یا بافت های مومی شکلی به عکس بدهد. در تنظیمات دوربین کند و کاو کنید تا سطح کاهش نویزی که راضیتان می کند را پیدا کنید. به عنوان یک قانون عمومی، اگر عکس هایتان را بعد از گرفتن در نرم افزار Lightroom ویرایش می کنید پس آن را بر روی حالت کم قرار دهید. نرم افزار Lightroom کاهش نویز را بسیار بهتر کنترل می کند. اما اگر عکس هایتان را مستقیما بر روی شبکه ی اینستاگرام یا هر جای دیگر ی قرار می دهید می توانید مقداری آن را افزایش دهید.

کاهش نویز با نوردهی طولانی

عکس هایی که نوردهی طولانی دارند بسیار به نویز حساس هستند چرا که سنسور در زمان گرفتن عکس ها بسیار داغ می شود. این کار باعث به وجود آمدن پیکسل های داغ در عکس ها خواهد.

دوربین هایی که می توانند با نوردهی طولانی (long exposure) عکاسی کنند، به خصوص دوربین های DSLR و بدون آینه، برای حل این مشکل گزینه ی کاهش نویز نوردهی طولانی (long exposure noise reduction) را در دسترس شما قرار می دهند. تفاوت این گزینه در این جا است که در هنگام عکاسی در حالت RAW نیز این گزینه وجود دارد.

کاهش نویز نوردهی طولانی با عکس برداری دو فریمه عمل می کند. اولین فریم، فریمی است که شما می گیرید، و دومین فریم، فریم تاریک “dark frame” است، مثلا اگر پوشش لنز را قرار دهید. فریم تاریک هیچ چیز جز پیکسل های داغ را شکار نمی کند. که نرم افزار از آن ها به عنوان نقشه برای از بین بردن شان از عکس اصلی استفاده می کند.

این ویژگی به این معنی است که نوردهی طولانی شما دو برابر زمان بیشتری برای گرفتن عکس نیاز دارد، اما هیچ مشکلی برای فعال کردن آن وجود ندارد. این ویژگی به شما کمک می کند تا عکس های فوق العاده ای در شب بگیرید. و ابزار خوبی برای گرفتن عکس های شفاف و شارپ در اختیار داشته باشید.

  1. استاد کاهش نویز در نرم افزار Lightroom باشید.

اگر سعی کردید در هنگام عکس برداری نویز عکس را به حداقل کاهش دهید اما باز هم مقداری نویز برای پاکسازی باقی مانده، مقصد بعدی شما کجاست ؟ بله! Lightroom، این جا همان جایی است که بیشتر افراد حرفه ای عکس هایشان را شارپ و شفاف می کنند. ابزار ویرایشی کاهش نویز در این برنامه بسیار ساده اما در عین حال بسیار قدرتمند است. ابزار های مشابه در بسیاری از برنامه های ویرایش عکس وجود دارند و همانند Apple Photo، و به همان روش عمل می کنند.

در این جا دو نمونه نویز وجود دارد، و کار کردن با آن ها هم متفاوت است.

نویز رنگ را حذف کنید

نویز رنگ به عنوان رنگ های تصادفی در سرتاسر عکس دیده می شوند. بسیار ناپسند بوده و هر چه سریعتر باید آن ها را از عکس حذف کنید. خوشبختانه به تعمیر جزئیی نیاز دارید و نیازی نیست کار خاصی انجام دهید.

عکس

با کاهش رنگ این نقاط تصادفی می توانید نویز رنگ را حذف کنید. Lightroom به صورت خودکار color noise را بر روی 25 قرار می دهد- حتی در عکس های با فرمت RAW. اما گاهی این کار هم کافی نیست. در صورت نیاز می توانید این مقدار را افزایش دهید، اما زیاده روی نکنید در غیر این صورت دیگر رنگ ها را هم لکه لکه خواهید کرد. به طور کلی، کاهش نویز رنگ نباید به صورت محسوسی کیفیت عکس را کاهش دهد.

نویز روشنایی (luminance noise) را حذف کنید

نویز روشنایی پیکسل های تصادفی هستند که تاریک تر و یا روشن تر از آن چیزی که باید باشند، هستند، در حالی که رنگ این پیکسل ها هیچ مشکلی ندارد. تمام نویز های روشنایی بد نیستند، و گاهی می توانند در ظاهر دانه ی فیلم خود را نشان دهند و به عکس شما هم بافت خوبی بدهند. با توجه به این ویژگی ها مقداری هم رفع کردن آن به طور کامل مشکل است.

Lightroom با نرم کردن عکس نویز روشنایی را از بین می برد. این کار باعث می شود تا جزئیات کوچک نیز از بین بروند و اگر خیلی در این کار زیاده روی کنید بافت های طبیعی، مصنوعی به نظر می رسند. در نهایت، باید بین کاهش نویز و نگه داشتن جزئیات تعادلی ایجاد کنید. ما همیشه آخرین گزینه را پیشنهاد می کنیم. برای شروع به طور کامل بر روی عکس زوم کنید. سپس به سراغ سه گزینه ی کاهش نویز بروید:

Luminance: این ابزار اصلی است. نوار لغزنده را به نقطه ای که تعادل خوبی بین نویز و جزئیات پیدا کردید، بکشید.

عکس

Detail : این ابزار به شما کمک می کند تا بعضی از جزئیات کوچک را بازیابی کنید، اما تاثیر آن زیاد دقیق و ظریف نیست. این گزینه به صورت پیش فرض بر روی 50 قرار دارد. برای اضافه کردن جزئیات می توانید آن را افزایش دهید. اما حواستان به مصنوعی شدن ناخواسته ی عکس باشد.

کنتراست contrast: این نوار لغزنده به شما کمک می کند تا کنتراست هایی که توسط Luminance از بین رفته اند را بازیابی کنید. مقدار بین 10-20 معمولا به خوبی عمل می کند.

همچنین می توانید نویز را به وسیله ی ابزراهایی مانند Adjustment Brush یا Graduated Filter کاهش دهید. در این ابزار ها شما کنترل کمتری بر روی آن ها دارید، با این حال، بهتر است با همان ابزار Luminance noise کار کنید. زمانی که کارتان را تمام کردید احتمالا باید عکستان را شفاف سازی کنید. این کار بار دیگر نویز تصویر را افزایش می دهد. بار دیگر، باید تعادلی بین این دو پیدا کنید، تعادلی که از آن راضی باشید.

  1. پشته سازی نور را در فوتوشاپ پیدا کنید

زمانی که در محیط کم نور بر روی سه پایه عکس برداری می کنید، می توانید با پایین آوردن سرعت شاتر نویز را کاهش دهید. اما نمی توانید از همه ی آن ها خلاص شوید. نرم افزار فوتوشاپ، و دیگر برنامه های ویرایش عکس قدرتمند مانند Affinity Photo راه حل هوشمندانه ای برای حل این مشکل به صورت خودکار دارند.

این ابزار، exposure stacking نام دارد، و با ترکیب کردن عکس هایی که تقریبا مشابه هستند، عمل می کند. اگر این عکس ها با هم گرفته شوند، از روی یک سه پایه، تنها تفاوت شان نقاط نویزی خواهند بود که به صورت رندوم در هر فریم پراکنده شده اند.

عکس

نرم افزار این نقاط را به عنوان نویز شناسایی می کند و آن ها را نادیده می گیرد.

روند این کار در فوتوشاپ به این صورت است:

  1. بین 3 تا 6 عکس بگیرید (بدون حرکت دادن دوربین در حین عکاسی)
  2. برنامه ی فوتوشاپ را باز کنید و به مسیر Files & Script بروید و File into Stack را باز کنید.
  3. در بخش Load Layers که باز می شود، گزینه ی Attempt to Automatically Align Source Image و Create Smart Objects After Loading Layers را تیک بزنید و سپس بر روی ok ضربه بزنید.
  4. به Layer &Smart Object & Stock Mode & Median بروید.

روند مشابه ای هم در تلفن های هوشمندی که حالت HDR دارند وجود دارد. در این حالت دوربین چند فریم همزمان می گیرد و بعد آن ها را با هم ترکیب می کند. این گزینه در اصل برای افزایش محدوده ی پویایی دوربین طراحی شده است. اما همچنین به عنوان کاهش دهنده ی نویز نیز به کار گرفته می شود و می تواند در گررفتن عکس های شفاف تر در تلفن به شما کمک کند. اگر تلفن شما حالت HDR دارد، برای گرفتن عکس هایی با نویز کمتر از آن استفاده کنید.

  1. هنگام ویرایش بعد از گرفتن عکس مراقب باشید

نویز تصویر به دلیل محدودیت فیزیکی سخت افزار دوربین شما است. اما همچنین می تواند با ویرایش ضعیف عکس هم به وجود بیاید و یا حتی تشدید شود. روشن کردن عکس، اصلاح رنگ بیش از حد، و شفاف سازی بیش از حد نیز می توانند کیفیت عکس شما را پایین بیاورند.

اگر می خواهید تغییراتی در عکس اعمال کنید، باید سعی کنید همیشه عکس ها را با فرمت RAW بگیرید. فرمت RAW بسیار بیشتر از فرمت JPEG قابل تغییر است و تغییرات بیشتری می توانید بر روی آن انجام دهید. امروزه حتی می توانید به وسیله ی گوشی های اندرویدی و آیفون نیز این عکس ها را بگیرید پس دیگر جای هیچ بهانه ای نیست.

اما بهترین راه حل برای هر مشکلی در عکس برداری این است که هنگام عکس برداری، این کار را درست و با دقت انجام دهید. با تکنیک های عکس برداری در نور کم شروع کنید و سعی کنید این مهارت را تقویت کنید، با این کار یک قدم به تولید عکس هایی زیبا و بدون نویز نزدیک می شوید. اگر به عکاسی علاقه دارید مطالعه ی هفت نکته ی اساسی درباره ی عکاسی را از دست ندهید و به این لینک مراجعه کنید.

دیدگاهتان را بنویسید