چرا برخی از گوشی های هوشمند از دوربین دوگانه استفاده می کنند؟

امروزه بسیاری از گوشی های هوشمند با کیفیت بالا، از دوربین دوگانه و یا چند گانه در طراحی خود استفاده می کنند اما چرا؟ حقیقت این است که آن ها برای گوشی های مختلف کارهای مختلف انجام می دهند، بنابراین ما اینجا هستیم تا همه چیز را برای شما روشن کنیم. دوربین های عقب چندگانه یک ویژگی لوکس به حساب می آیند که در حال حاضر فقط بر روی گوشی های گران قیمتی مانند iphone X یافت می شوند. اما طبیعت درخشان تکنولوژی تلفن همراه به این معنی است که ما به زودی شاهد این ویژگی برای مدل های ارزان تر هم هستیم. بنابراین بهتر است که با نحوه کارکرد آن ها آشنا شویم.

دو دوربین بهتر از یک دوربین است.

ماژول های دوربین و لنزهای مختلف در وظایف مختلف عملکرد بهتری دارند. لنز هایی با گشودگی دیافراگم بالا (عدد کمتر نشان دهنده ی گشودگی بیشتر است) و عریض برای نزدیک کردن جزئیات با وضوح بالا عالی اند، اما اگر جسم شما در حال حرکت باشد این لنزها مناسب نیستند. لنز های بلند تر می توانند از فاصله های دور از شی مورد نظر اما در نور کم عکس بگیرند. با یک دوربین معمولی، گرفتن دو عکس با دو لنز متفاوت، فایده ای ندارد. در این روش تنها با دو عکس معمولی رو به رو خواهید شد. اما با استفاده از پردازش تصویر تخصصی، نرم افزاری که بر روی گوشی های دیجیتال اجرا می شود، می توانید از قدرت هر دو لنز و پردازش تصویر برای حذف ضعف های عکس استفاده کنید. این ویژگی در عکس هایی خودش را نشان می دهد که روشن تر، شفاف تر و واضح تر از عکس هایی هستند که هر دوربینی به تنهایی و بدون هیچ پردازشی ثبت می کند.

ترکیب چندین عکس روش جدیدی نیست. عکاسی HDR  این گونه عمل می کنند: عکاسان تصاویر چندگانه ای در سطوح روشنی متفاوت ثبت می کنند تا بخش های رنگی مختلف عکس را برجسته کنند، سپس آن ها را برای رسیدن به عکس هایی با دامنه دینامیکی بالا (HDR) ترکیب می کنند. پردازش دوربین تلفن، صرفا این نوع از پردازش را خودکار کرده است و آن را بلافاصله به کاربران ارائه می دهد تا عکس ها به ویژه در نور کم بهتر به نظر برسند. در حال حاضر پردازش تصویر وظایف بسیار دیگری را نیز انجام می دهد، اما بعضی از آن ها به اندازه ای که عکس را به هم می ریزند، مفید نیستند. افکت “بوکه” (bokeh) در عکس های پرتره نمونه ی خوبی است. اکثر دوربین های تلفن همراه به سادگی بخشی از عکس را به طور مصنوعی تار می کنند تا در لنز های معمولی به همان افکت دست یابند. اما به طور کلی، گوشی هایی با کیفیت بالا، با لنز های دوگانه و پردازش پیشرفته تصویر می توانند بهتر از همتایان خود عمل کنند.

برای مثال: iphone 7 plus, 8 plus, X; Samsung Galaxy S9, Huawei Honor 8, LG V20, V30

گزینه بزرگ نمایی دوگانه در گوشی های هوشمند:

تلفن های همراه به قابلیت های شگفت انگیزی مجهز هستند، اما تنها قابلیتی که تلفن های هوشمند در آن خیلی خوب نیستند، بزرگ نمایی است. بدنه تلفن ها برای میزبانی قطعات الکترونیکی کوچک شده، که برای بزرگ نمایی واقعی مورد نیاز هستند، بسیار ساده و فاقد طراحی برجسته هستند.مانند: Galaxy S4 Zoom. حتما متوجه شده اید که این طراحی بسیار صریح از بین رفت. استفاده از ماژول های دوربین و لنز های چندگانه باعث می شود این مشکل تا حدودی کمتر شود.

لنز دوم در گوشی های رده بالا می تواند برای بزرگ نمایی بیشتر مورد استفاده قرار بگیرد که معمولا به صورت 2X نام گذاری می شوند. اما نتیجه آن نمی تواند به پای دوربین های DSLR یا حتی دوربین های کامپکت ضعیف تر برسد. اگر فقط با دوربین موبایل عکس برداری می کنید، از بزرگ نمایی دیجیتال (که تنها عکس ها را خراب می کند) بهتر است. برای مثال، آیفون از دوربین اولیه موسوم به Wide angel و دوربین ثانویه Telephoto که دو برابر بزرگ نمایی بیشتری نسبت به لنز اول دارد استفاده می کند.

لنز دوم معمولا بر روی ضریب F (عددی برای نمایش گشودگی دیافراگم) تنظیم می شود. این ویژگی ماژول دوربین است و بدان معنی است که لنز بزرگ نمایی فوکوس با نور کمتری نسبت به لنز استاندارد کار می کند و در نتیجه عکس ها تیره تر و کمتر زننده می شوند. بار دیگر، پردازش تصویر-ترکیب کردن چندین عکس- می تواند این مشکل را تا حدودی حل کند. برخی از ترفند های جالب نرم افزاری مثل توانایی سامسونگ در گرفتن دو عکس همزمان و اضافه کردن عکس که در بزرگ نمایی از دست رفته بودند نیز فعال است. اگر Noise موجود در عکس های یادگاریتان شما را اذیت می کنید این لینک را مطالعه کنید : چگونه عکس هایی بدون Noise بگیریم؟

ورود جادوگر آز:

جادوگر آز یک اصطلاح فنی نیست. در عوض، این راهی برای یادآوری مثال دیگری از تنظیمات دوربین دوگانه است: لنز رنگی و لنز سیاه و سفید. این به معنی گرفتن دو عکس حداقل در حالت (پیش فرض) نیست، بلکه به جای آن یک عکس که از اطلاعات رنگی عکس اول برای افزایش شفافیت جزئیات عکس دیگر استفاده می کند، می باشد. بار دیگر این چینش دوربین دوگانه به نرم افزار پردازش تصویر تلفن بستگی دارد که بیشترین استفاده را از جادوی آن داشته باشد و محدودیت اندازه تلفن همراه برای ماژول های دوربین بزرگ تر را پوشش دهد.

خواص مختلف دوربین تک رنگ این است که می تواند تلفن را سریع تر فوکوس کند و یا پیش نمایش را تنظیم کند تا تصویر دقیق تری شبیه به تصویر نهایی را نشان دهد. حداقل یک تلفن هوشمند وجود دارد که تمام این تکنولوژی هایی که در بالا به آن اشاره شد را در چینش سه گانه دوربین قرار داده است.

Huawei p20 pro  این گوشی دارای سه دوربین پشتی است: یک دوربین با بزرگ نمایی سه برابر برای عکس برداری از فواصل دور، دوربین اصلی 20 مگاپیکسلی برای عکس های رنگی و پرتره و سوم ،دوربین مونوکروم(تک رنگ) برای جمع آوری جزئیات شفاف تر عکس ها.  این گوشی احتمالا آخرین گوشی با تکنولوژی سه دوربینه باشد. هم اکنون شایعاتی پیرامون آیفون سه بعدی با چینش سه گانه دوربین نیز به گوش می رسد.

مثال: تلفن اصلی، Huawei p9, p10, p20,p20 pro, Honor 8, 9, Mate 10

سایر تنظیمات دوربین دوگانه:

سیستم های دوربین دوگانه دیگری نیز وجود دارند که به طور منظم در دسته های بالا قرار نمی گیرند، اگر چه اغلب این طرح ها یا از رده خارج شده و یا به سادگی رها شده اند. برای مثال: دوربین اولتراپیکسل HTC با سنسور تراکم پیکسلی بالا و گشودگی دیافراگم پایین با دوربینی معمولی ترکیب شده بود. HTC ترکیب دوگانه دوربین خود را کنار گذاشته است و اکنون از یک دوربین اولتراپیکسلی منعطف بهره می برد.

تلفن های سه بعدی قدیمی:

بعضی از تلفن های اندرویدی از ماژول دوربین دوگانه مشابه با تفاوت چشم گیر بهره می برند تا عکس ها و ویدئوهایی با افکت های سه بعدی بگیرند. این طراحی ها معمولا با صفحه نمایش های ذره بینی همراه می شدند و با ورود تلویزیون های سه بعدی توجه به این گوشی ها هم از بین رفت.

واقعیت افزوده:

تلفن های تخصصی مانند: Lenovo phab Z pro از لنزهای دوگانه و ماژول برای اندازه گیری دقیق فضای فیزیکی اطراف خود استفاده می کنند.