از فاصله کانونی در عکاسی به عنوان توصیف کننده اصلی لنزها استفاده می‌شود. به میزان فاصله (به میلیمتر) بین نقطه برآمده عقب و نقطه کانونی لنز در حالی که لنز بر روی یک مسافت بسیار دور تمرکز دارد، فاصله کانونی گفته می‌شود. اگر به با ترفند های عکاسی بیشتر آشنا باشید می توانید لحظه های به یاد ماندی زیبایی را ثبت کنید. در ادامه با جزئیات به معرفی و آشنایی بیشتر با فاصله کانونی خواهیم پرداخت.
فهرست محتوا
نحوه کار فاصله کانونی
هدف از به کاربردن لنز عکاسی دریافت نور به صورت پرتوهای موازی و همگرا شدن آن ها در یک نقطه می باشد تا معمولا بر روی قسمتی از فیلم با یک سنسور دیجیتال ثبت شوند. نقطه ای که در آن لنز موجب همگرا شدن پرتوهای نور می‌شود، نقطه کانونی نام دارد. در صورتی که لنزی وجود نداشته باشد تا نور را برای دوربین گردآوری کند تصاویری که گرفته می شوند تار و غیر شفاف خواهند بود.
سایز یا شکل لنز برای همگرا کردن پرتوهای نور فقط به یک مجموعه محدود نمی‌شود. هر لنز محدب (لنزی که به طرف بیرون برجسته شده است) پرتوهای نور را همگرا می‌کند اما نقطه کانونی فرق دارد. فاصله کانونی لنز محدب فاصله بین مرکز لنز و نقطه کانونی است.
متاسفانه لنزهایی که ما برای عکاسی استفاده می کنیم بسیار پیچیده تر از یک لنز محدب هستند. آن ها معمولا از چند مورد مختلف برخوردار بوده که همراه با یکدیگر در جهت همگرا کردن نور با کمترین میزان انحراف بصری ممکن عمل می کنند. این بدان معناست که در واقع یک مرکز درست، که از طریق آن بتوانیم فاصله کانونی را اندازه گیری کنیم، وجود ندارد. در عوض فاصله کانونی از نقطه برآمده پشت (همراه با نقطه کانونی از مهم ترین نقاط چشمی Gaussian هستند) تا نقطه کانونی در حالی که لنز بر روی یک فاصله بسیار دور متمرکز است، اندازه گیری می‌شود.
آن چه که فاصله کانونی درمورد لنز می گوید
درصورتی که مبحث فاصله کانونی برای شما کمی پیچیده به نظر می رسد، جای نگرانی نیست.در واقع نیازی نیست که به طور عمیق پی ببریم که برای گرفتن تصاویر خوب فاصله کانونی چگونه باید سنجیده شود. تنها کافیست بدانیم فاصله کانونی برای تصاویر به چه معناست. دلیل این که از فاصله کانونی برای توصیف لنزها استفاده می‌شود این است که فاصله کانونی به یک مسئله بسیار مهم یعنی میدان دید لنز اشاره دارد.
از آن جایی که صرف نظر از نوع لنزی که استفاده می کنید، سنسور در یک سایز باقی می ماند، میدان دید به ما می گوید که یک لنز تا چه میزان می تواند اجسام دور را بزرگ نمایی کند. لنزهای عکاسی معمولا از یک فاصله کانونی بین 14mm و 60mm برخوردار هستند اما برخی لنزها به طور استثنا فاصله های کانونی کوتاه تر یا بلندتری دارند. هرچه که فاصله کانونی کوتاه تر باشد میدان دید گسترده تر و هرچه که بلندتر باشد میدان دید پهنای کمتری خواهد داشت.
چشم انسان از یک فاصله کانونی بین 40mm و 58mm برخوردار است.50mm یک فاصله کانونی نرمال به شمار می آید. اندازه گیری فاصله کانونی کار دشواری است زیرا لنز دوربین با چشم انسان بسیار متفاوت است.هر لنز با فاصله کانونی کوتاه تر از حد معمول یک لنز با زاویه عریض می باشد و اجزای موجود در تصویر کوچکتر از آن چه که چشم می بینید، ظاهر می شوند.هر لنز با فاصله کانونی بلندتر از حد معمول یک لنز تله فوتو بوده و اجزای موجود در تصویر بزرگتر ظاهر خواهند شد.
تصویر بالا با دوربین Canon 650D با فاصله کانونی 18 میلیمتری ثبت شده است.
تصویر بالا از همان نقطه و با فاصله کانونی 135 میلیمتر ثبت شده است. همانطور که می بینید اجزای تصویر وضوح بیشتری دارند
از چه فاصله کانونی باید در عکاسی استفاده کرد؟
برای لنزها هر فاصله کانونی در عکاسی جایگاهی وجود دارد و انتخاب لنز مناسب بسیار حائز اهمیت است. برای مثال اگر می خواهید از یک منظره عکس برداری کنید باید از یک لنز زاویه عریض استفاده کنید و برای عکس برداری از یک فرد در حال ورزش باید از یک لنز تله فوتو استفاده کنید تا بر روی عملی که در حال صورت گرفتن هستند، زوم کند. لنزهای نرمال برای عکاسی از سوژه های تصادفی و عکاسی پرتره بسیار مناسب هستند. فاصله کانونی یکی از مهم ترین مقیاس های لنز عکاسی است. در واقع فاصله کانونی و دیافراگم از عوامل تاثیرگذار لنز بر روی تصاویر هستند.